بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم
شرح مختصری از زندگى امام موسى بن جعفرعليه السّلام
ولادت و مدت زندگى امام عليه السّلام
حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام در سال 128 هجرى هفتم ماه صفر متولد گرديد و سال183 پنج روز به آخر رجب، در زندان سندى بن شاهك در بغداد به شهادت رسید
مادربزرگوارشان حميده بربريه بود او را حميده پاك نهاد ميگفتند. مدت امامت آن جناب 35 سال بود كه در بيست سالگى بامامت رسيد
در زمان امامت موسى بن جعفر عليه السّلام منصور دوانيقى حكومت ميكرد پس از او پسرش مهدى ده سال زمامدار بود، بعد از مهدى پسر او هادى بنام موسى بن محمّد يك سال و يكماه حكومت داشت. بعد خلافت در اختيار هارون پسر محمّد كه مشهور به رشيد بود قرار گرفت. پانزده سال پس از حكومت هارون موسى بن جعفر عليه السّلام بوسيله سم در زندان سندى بن شاهك در بغداد به شهادت رسید در مدينة السلام (بغداد) در قبرستان معروف به قبرستان قريش دفن شد.
ابو بصير می گوید: سالى كه موسى بن جعفر عليه السّلام متولد شد من در خدمت حضرت صادق عليه السّلام بودم، وارد ابواء كه شديم امام براى ما و اصحاب سفرهاى مرتب و عالى ترتيب داد مشغول غذا خوردن بوديم كه حميده پيغام داد حالت زايمان بمن دست داده طبق دستور شما كه فرموده بودى در هنگام تولد اين فرزند شما را مطلع كنم اينك اطلاع دادم
حضرت صادق عليه السّلام با شادى و خوشحالى از جاى حركت كرد طولى نكشيد كه با خنده و خوشحالى تمام آستين بالا زده بود برگشت. گفتم: خدا شما را خندان داشته باشد و چشمتان روشن باد، بالاخره چه شد كار حميده؟ فرمود: خدا بمن پسرى عنايت فرمود كه بهترين موجود روى زمين است جريانى را حميده برايم نقل كرد كه من خود از او بهتر ميدانستم
اسمها و لقبها و كنيه و نقش انگشترى امام عليه السّلام
عيون اخبار الرضا- ج 1 ص 112- ربيع بن عبد الرحمن گفت: بخدا قسم موسى بن جعفر عليه السّلام از كسانى بود كه آثار جلالت و كمال دانش و اطلاع از حقايق عالم در چهرهاش ديده مىشود، و ميدانست چه كسى ادعاى مقامش را خواهد كرد و منكر امامت و جانشينش ميگردد ولى اين خشم را فرو ميخورد و آنچه ميدانست اظهار نميكرد از همين جهت لقب كاظم يافت
عيون اخبار الرضا: از حضرت رضا عليه السّلام نقل ميكند كه فرمود: نقش انگشترى پدرم موسى بن جعفر «حسبى اللَّه» بود در اين موقع امام دست خود را گشود و انگشترى را نشان داد و نقش آن را ديدم.
در كافى از بزنطى نقل ميكند كه حسبى اللَّه بود، در اين روايت مينويسد كه در روى انگشتر نقش يك گل كه بالاى آن هلال ماه نيز نقش بسته بود ديده ميشد
ارشاد: كنيه موسى بن جعفر عليه السّلام، ابا ابراهيم و ابو الحسن و ابو على بود و مشهور بعبد صالح گرديد و لقب كاظم داشت
در مناقب مينويسد: كنيه آن جناب ابو الحسن اول و ابو الحسن ماضى و ابو ابراهيم و ابو على بود معروف بعبد صالح و نفس زكيه و زين المجتهدين و وفى و صابر و امين و زاهر شد، لقب زاهر را از آن جهت يافت كه اخلاق پسنديده و بخشش فراوانش درخشيد. كاظم بواسطه كظم غيظ و چشمپوشى كه از ستمگران ميكرد بطورى كه با زهر ستم آنها در زندان شهيد شد. كاظم كسى است كه خوف و اندوه پيكرش را فرا گرفته باشد
ایشان صورت درخشانى داشت ،قامتى ميانه، سبزهى سياه چهره بود و محاسنى انبوه داشت
برگرفته از کتاب: زندگانى حضرت امام موسى كاظم(علیه السلام)، ترجمه بحار الأنوار ،ص:3الی 11
