فرمان امام باقر عليه السلام
ابوبصير مي گويد:
امام باقر عليه السلام از شخصي که از آفريقا آمده بود حال يکي از شيعيانش را پرسيد، فرمود:
حال راشد چطور است ؟
آن مرد گفت :
هنگامي که حرکت کردم او صحيح و سالم بود و به شما نيز سلام رساند.
امام فرمود:
خداوند رحمتش کند!
مرد: مگر راشد مرد؟
امام : آري !
کي مرده است ؟
دو روز پس از حرکت تو.
عجب ، راشد نه مرضي داشت و نه مبتلا به دردي بود!
مگر هر کس مي ميرد با مرض و علت خاصي مي ميرد؟
ابوبصير مي گويد: پرسيدم :
راشد چگونه آدمي بود؟
امام فرمود:
يکي از دوستان و علاقمندان ما بود.
سپس فرمود:
شما فکر مي کنيد که چشمهاي بينا و گوشهاي شنوا همراه شما نيست ؟
اگر چنين فکر کنيد، بد فکر کرده ايد. به خدا سوگند! چيزي از کارهاي شما بر ما مخفي نيست ، تمامي اعمالتان پيش ما حاضر است و ما هميشه متوجه رفتار شما هستيم . سعي کنيد خودتان را به کارهاي خوب عادت دهيد و جزو خوبان باشيد و با همين نشانه نيک هم شناخته شويد و من فرزندان خود و همه شيعيانم را به کارهاي نيک فرمان مي دهم .(75)
برگرفته از کتاب : داستانهاي بحارالانوار