به گزارش واحد اطلاع رسانی، حجت الاسلام و المسلمین دکتر رجبی، معاون فرهنگی حوزه های علمیه خواهران کشور، در جلسه ای که روز یکشنبه 7 بهمن در خصوص «اجرای طرح حلقه های تربیتی» در جمع مدیران و معاونان استانی به صورت برخط برگزار شد، به بررسی چندین مفهوم کلیدی در زمینه تربیت و سازماندهی در مدارس پرداخت.
وی با تأکید بر مفهوم سازه و اسکلت در مهندسی و تربیت، بیان کرد: همانطور که در مهندسی، طراحی سازهها و اسکلتها برای بارگذاری مصالح ضروری است، در عرصه تربیتی نیز ایجاد حلقهها و شبکههای تربیتی به عنوان بنیادیترین سازهها اهمیت دارد.
حجت الاسلام و المسلمین رجبی، همچنین به اهمیت برنامهریزی و سازماندهی اشاره کرد و گفت: برای رسیدن به اهداف متعالی، نیاز به طراحی چشمانداز، تعیین اهداف و راهبردها وجود دارد.
وی موانع و چالشهای سازمانی مانند کمبود بودجه و مشکلات ارتباطی را مورد بررسی قرار داد و خاطرنشان کرد: بسیاری از این چالشها به مسائل مالی مربوط نمیشود بلکه به بعد رهبری و راهبری برمیگردد.
در این راستا، وی تفاوت بین رهبری و مدیریت را توضیح داد و بر لزوم رهبری مؤثر در شرایط سخت تأکید کرد.
معاون فرهنگی حوزه های علمیه خواهران کشور در ادامه، رسالت تربیت را بالاترین هدف دانست و بر ضرورت ایجاد حلقههای تربیتی در مدارس تأکید کرد.
وی به چالشهای اجرایی اشاره کرد و از تلاشهای انجامشده برای نهادینهکردن این حلقهها در حوزههای علمیه خبر داد. همچنین، موضوع ساعات فرهنگی را مطرح کرد و نیاز به بهبود و بهینهسازی این ساعات را مورد تأکید قرار داد.
در ادامه حجت الاسلام والمسلمین دکتر عبدالله محمدی پارسا، رئیس اداره مطالعات و برنامه ریزی تربیتی حوزه های علمیه خواهران، به بررسی بسترهای موجود در نظام آموزشی حوزه علمیه برای تحقق اهداف تربیتی پرداخت.
وی با طرح سوالی کلیدی درباره اینکه «چه بسترهایی در نظام آموزشی کنونی برای ارائه بسته های تربیتی مناسب است؟» به چندین ابزار آموزشی موجود از جمله همایشها، سخنرانیها، کلاسهای اخلاق و کارگاهها پرداخته و به مشکلات هر کدام در این خصوص اشاره کرد.
حجت الاسلام والمسلمین محمدی پارسا، ضمن بیان این نکته که آنچه حوزه را از دیگر نهادهای آموزشی جدا میکند، محوریت مباحث فرهنگی و تربیتی است، بر لزوم طراحی بسترهای جدید تأکید کرد تا بتواند همه ساحت های تربیتی را در خود جای دهد.
وی همچنین حلقههای تربیتی را پاسخ مناسبی به این نیاز معرفی کرده و بر اهمیت ایجاد فضایی مناسب برای بیان احساسات، مراوده میان مربی و متربی و نیز رفع ابهامات طلاب تأکید داشت.
وی مراحل عملیاتی تشکیل این حلقهها را تشریح کرده و بر وظایف مربیان در ایجاد فضایی مناسب برای بحث و تبادل نظر تأکید کرد و گفت: هدف نهایی این اقدامات، تحول حوزه از رویکرد آموزشمحور به تربیتمحور است تا ویژگیهای ذاتی حوزه علمیه دوباره احیا شود.